„Patrząc na flagę państwową dociekliwy umysł widzi nie tylko flagę, lecz samo państwo (…)
i historię narodu, który jej używa".
Henry Ward Beecher
2 maja obchodzimy w Polsce Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Tego dnia Polacy wspominają długą historię biało-czerwonych barw narodowych i z dumą eksponują flagi na zewnątrz.
To jedno z najmłodszych świąt państwowych, ustanowione na mocy ustawy Sejmu RP z dnia 20 lutego 2004 roku. Jego główną rolą jest popularyzowanie wiedzy o polskiej tożsamości i symbolach narodowych.
Barwy widniejące na fladze państwowej są jednym z ważniejszych elementów identyfikacji narodowej, kryją w sobie historię ważnych dla naszego kraju wydarzeń.
Polskie biało-czerwone barwy narodowe
Polskie barwy narodowe kształtowały się na przestrzeni wielu stuleci i mają, jako jedne z nielicznych na świecie, pochodzenie heraldyczne. Barwy flagi złożone z dwóch poziomych pasów: białego oraz czerwonego są odwzorowaniem kolorystyki godła państwowego, który stanowi orzeł biały na czerwonym polu. Zgodnie z zasadami heraldyki pas górny reprezentuje białego orła, a dolny czerwone pole tarczy herbowej.
Kolory te według symboliki używanej w heraldyce mają następujące znaczenie:
• Koloru białego używa się w heraldyce jako reprezentację srebra. Oznacza on także wodę, a w zakresie wartości duchowych czystość i niepokalanie.
• Kolor czerwony jest symbolem ognia i krwi, a z cnót oznacza odwagę i waleczność.
Projekty współfinansowane
ze środków Unii Europejskiej
Zintegrowane Inwestycje Terytorialne
Kieleckiego Obszaru Funkcjonalnego
